Spis treści:
- Po jakich preparatach może dojść do łysienia?
- Objawy łysienia polekowego
- Łysienie polekowe – zapobieganie i leczenie
Zastanawiasz się, dlaczego przyjmowanie niektórych preparatów może nieść ze sobą objawy w postaci wypadania włosów? Przyczyną jest przyspieszenie procesu wzrostu włosa i jego przejście w fazę telogenową. To ostatnia faza wzrostu kosmyków, w której ulegają one rogowaceniu, zatrzymują się w nim różne procesy przemiany materii, a na samym końcu po prostu wypadają. U przeciętnego człowieka w fazie telogenowej w jednym momencie znajduje się około 13-15% wszystkich włosów na głowie. Po ich wypadnięciu w niezauważalny sposób są one wymieniane na nowe kosmyki. Jednakże, wskutek oddziaływania niektórych leków dochodzi do zachwiania naturalnego cyklu wzrostu włosów i w fazę tę jednocześnie przechodzi ich większa liczba. Nowe kosmyki nie są w stanie zastąpić ich odpowiednio szybko, co daje objawy w postaci przerzedzenia i zmniejszenia ich objętości.
Po jakich preparatach może dojść do łysienia?
Istnieje kilka grup lekowych, których przyjmowanie może nieść za sobą skutki uboczne w postaci nadmiernego wypadania włosów:
– Leki stosowane w chemioterapii zawierają substancje o działaniu cytostatycznym. Ich zadaniem jest blokowanie namnażania się komórek nowotworowych, ale prowadzą również do zatrzymania podziału mitotycznego w mieszkach włosowych. Skutkiem tego jest przedwczesne zatrzymanie wzrostu kosmyków. Z tego powodu mówimy tu nie o łysieniu telogenowym, a anagenowym – do zakłócenia cyklu wzrostu kosmyków dochodzi już w jego pierwszej fazie.
– Retinoidy, czyli pochodne witaminy A, są substancjami wykorzystywanymi w leczeniu ciężkich postaci trądziku. Do najpopularniejszych retinoidów należy stosowana doustnie izotretynoina. Ponieważ jest to substancja silnie oddziałująca na pracę gruczołów łojowych, najczęstszymi skutkami ubocznymi jej przyjmowania są nadmierna suchość skóry twarzy i głowy oraz wysychanie błon śluzowych. U grupy pacjentów zauważono też jednak nasilone wypadanie kosmyków, którego przyczyn upatruje się w wydłużeniu fazy telogenowej.
– Środki antykoncepcyjne – włosy mogą wypadać po odstawieniu preparatów z estrogenem i w trakcie przyjmowania progesteronu.
– Grupy preparatów stosowane w leczeniu kardiologicznym, w tym beta-blokery obniżające ciśnienie krwi, substancje zmniejszające jej krzepliwość (np. warfaryna), a także statyny oddziaływujące na poziom cholesterolu.
Do łysienia mogą przyczyniać się również środki reumatologiczne, antydepresanty i leki immunosupresyjne.
Objawy łysienia polekowego
Utratę włosów wskutek przyjmowania wymienionych wyżej preparatów można zaobserwować zarówno w trakcie trwania kuracji, jak i po pewnym czasie od jej zakończenia. Przykładowo, w przypadku doustnego przyjmowania retinoidów bądź warfaryny do łysienia zwykle dochodzi w trakcie kuracji, najczęściej około 3 miesięcy po jej rozpoczęciu. Inaczej sytuacja może wyglądać w przypadku leków antykoncepcyjnych. Tutaj do utraty kosmyków nierzadko dochodzi dopiero po ich odstawieniu.
Do łysienia polekowego może dojść na całym ciele – przypadłość nie ogranicza się do określonych obszarów, jak na przykład ma to miejsce w łysieniu plackowatym. Najczęściej dotyczy skóry głowy, ale w wielu przypadkach obserwuje się też utratę brwi i rzęs, a nawet włosów pod pachami.
Łysienie polekowe – zapobieganie i leczenie
Ze względu na to, że łysienie polekowe jest tylko potencjalnym skutkiem ubocznym przyjmowania niektórych preparatów, nie istnieją żadne metody profilaktyki. W większości przypadków nadmierna utrata włosów ustępuje samoistnie po odstawieniu leków. Zdarzają się jednak sytuacje, w których pacjent musi przyjmować dany preparat przez bardzo długi czas lub nawet – przez resztę życia. Z wypadaniem można w takich przypadkach walczyć w gabinetach trychologicznych, dermatologicznych i medycyny estetycznej.
Kurację w specjalistycznej placówce można też wspomagać poprzez stosowanie dobranych szamponów, odżywek i wcierek na porost włosów.
