Spis treści
- Przyczyny łysienia plackowatego
- Rodzaje łysienia plackowatego
- Zróżnicowanie pod względem kształtu
- Typy łysienia plackowatego
- Objawy łysienia plackowatego
- Diagnoza łysienia plackowatego
- Leczenie łysienia plackowatego
- Piśmiennictwo
- Rezerwacja finansowanej wizyty u Trychologa
Jest to choroba owłosionej skóry, która może wpływać na wszystkie partie włosów charakteryzując się występowaniem wyłysiałych obszarów na głowie. Tworzą się dobrze odgraniczone ogniska od zdrowo wyglądającej skóry. Może dotyczyć nie tylko obszarów głowy, ale również potrafi występować na twarzy czy całym ciele. Czas powstawania danego łysienia i sprecyzowana przyczyna nie są scharakteryzowane etapami. „Jedynym co jest pewne w przypadku łysienia plackowatego jest jego niepewność”. Atakowane są mieszki włosowe, następnie wypadają włosy tworząc wyłysiałe placki. Choroba ta z zasady jest rzadko kojarzona z jakimikolwiek wewnętrznymi lub zewnętrznymi problemami medycznymi. Jednak w rzeczywistości można znaleźć wiele chorób czy działań zewnętrznych, wewnętrznych, które przyczynią się do powstawania łysienia plackowatego lub będą jego następstwem. Bardzo często miejsca same ponownie zarastają włosami. Dla przyspieszenia odrostu włosów warto zastosować dodatkowe kuracje pielęgnacyjne lub zabiegi kosmetologiczne, medyczne. Rzadko występuje przed 3 rokiem życia. Ponad połowa osób chorych na łysienie plackowate ma mniej niż 30 lat. Dotyczy często kobiet oraz mężczyzn, natomiast zauważono przewagę występowania łysienia u płci męskiej. Tendencje do tej choroby możemy dziedziczyć w genach. U większości osób chorujących przyczyną alopeci areata jest rozwój chorób autoimmunologicznych. Najnowsze badania dowodzą, że w wyniku choroby autoimmunologicznej pośredniczonej przez limfocyty T, następuje tak zwana utrata uprzywilejowania immunologicznego.
Przyczyny łysienia plackowatego
Najnowsze dowody świadczą o tym, że łysienie plackowate jest spowodowane nieprawidłowościami w układzie odpornościowym. Należą do nich przede wszystkim choroby autoimmunologiczne. Nieprawidłowości te prowadzą do autoagresji błędnie funkcjonującego układu odpornościowego i atakowania własnych komórek. Jest to wytwarzanie przeciwciał przeciw własnym antygenom. W rezultacie układ odpornościowy atakuje konkretne tkanki ciała. Własny układ odpornościowy atakuje mieszki włosowe i zakłóca proces powstawania włosa.
Osoby cierpiące na tę chorobę mogą być bardziej narażone na
- inne choroby autoimmunologiczne – takie jak choroby tarczycy lub bielactwo (jaśniejsze płaty skóry). W przypadku nieprawidłowości pracy tarczycy, pojawia się autoimmunologiczne zapalenie tarczycy Hashimoto
- astmę i alergie – głównie atopowe zapalenie skóry (powszechnie nazywane egzemą) oraz katar sienny (alergie nosa)
- cukrzycę pierwszego typu
Łysienie plackowate często jest związane z innymi stanami takimi jak
- autoimmunologiczne zaburzenia alergiczne
- choroby tarczycy
- bielactwo
- toczeń rumieniowaty
- reumatoidalne zapalenie stawów
- wrzodziejące zapalenia jelita grubego
Podział ze względu na rodzaje
Łysienie plackowate ograniczone dzielimy na
- Łysienie plackowate wieloogniskowe – więcej niż jedno dobrze odgraniczone,
owalne lub okrągłe ognisko łysienia. - Łysienie plackowate jednoogniskowe – jedno dobrze odgraniczone, owalne lub okrągłe ognisko łysienia
- Łysienie całkowite- zajmuje całą skórę głowy
- Łysienie uogólnione- zajmuje całą skórę głowy, miejsca owłosione na twarzy (brwi, rzęsy), owłosienie pachowe
oraz włosy meszkowe - Łysienie złośliwe- jest wynikiem opornego reagowania na długotrwałe leczenie
Zróżnicowanie pod względem kształtu
- Łysienie ogniskowe- ogniska łysienia znajdują się w obrębie jednej partii ciała
- Łysienie rozlane – łysienie rozlane pojawia się, gdy nie można wyodrębnić poszczególnych ognisk
- Łysienie siatkowate – występuje rumień i centralne siatkowate teleangiektazje, zmiana połyskująca i owalna
- Łysienie wężykowate – łyse partie tworzą pas wokół głowy zajmując okolice potyliczne, czołowe i skroniowe
Typy łysienia plackowatego
- Pospolity- szybkie samoistne ustępowanie zmian
- Atopowy- występuje u osób z wywiadem atopowym, łysienie najczęściej jest rozległe
- Kombinowany- występuje u osób ze współistniejącymi zaburzeniami narządów wewnętrznych, np. tarczycy
- Hipertoniczny- ogniska zlewają się w większy obszar
Objawy łysienia plackowatego
Charakteryzuje się nagłym wypadaniem włosów zazwyczaj w jednym miejscu na głowie. Jest wielkości „pięciozłotówki”. Pojawiają się ogniska, które są całkowicie pozbawione włosów. Przy powiększeniu 200 razy na łysej skórze widać ujścia mieszków włosowych. Skóra głowy wygląda na zdrową i nienaruszoną żadnymi stanami zapalnymi. Na obrzeżach łysego placka gołym okiem można dostrzec tak zwane włosy wykrzyknikowe (wizualnie przypominające wykrzyknik). Najczęściej jest to jeden placek, chociaż może ich wystąpić więcej. Wyróżnia się kilka podstawowych rodzajów łysienia plackowatego. Każde z nich ma swoje charakterystyczne objawy wizualne.
Włosy przechodzą przedwcześnie do fazy katagenowej czyli fazy regresji lub też powstają włosy dystroficzne, które szybko wypadają. Mieszki włosowe pod skórą nie ulegają miniaturyzacji i nawet po wielu latach są gotowe do wypuszczenia włosów. Najcięższy przypadek to łysienie złośliwe objawiające się całkowitym wyłysieniem na głowie oraz innego owłosienia jak brwi czy rzęsy. Występuje zarówno u kobiet jak i mężczyzn niezależnie od rasy. Nie objawia się żadnym fizycznym bólem.
Diagnoza łysienia plackowatego
Istotną rolą w postawieniu trafionej diagnozy jest wywiad z osobą borykającą się z danym problemem. W wywiadzie rodzinnym powinno zwrócić się uwagę na atopię, choroby tarczycy, choroby autoimmunologiczne. Kolejnym krokiem jest badanie przedmiotowe. Jeśli mamy doczynienia z odgraniczonymi ogniskami, które są pozbawione włosów, są to również rozległe obszary wyłysienia, ale skóra wygląda na zdrową, można powoli stwierdzać, że jest to łysienie plackowate. Dodatkowo w fazie czynnej choroby atakowane są włosy zawierajace barwnik. Często podczas odrostu mamy do czynienia z odrostem białych włosów bądź kępek. Najczęściej process szybkiego “pseudoosiwienia” występuje przy postępującym i rozlanym typie łysienia.
Pod kamerą można zauważyć żółte punkty czy też czopy rogowe. Mogą również występować czarne punkty, które wyglądają jak urwany włos przy samej nasadzie i dodatkowo wizualnie przypomina wielokrotnie rozdwojoną łodygę. W przypadku łysienia plackowatego niebliznowaciejącego ujścia mieszków włosowych są prawidłowo zachowane.
Jest możliwe wykonanie testów pociągania- dodatni i potwierdzający występowanie łysienia plackowatego, jeśli mamy włosy telogenowe lub dystroficzne anagenowe. Kolejnym krokiem jest badanie histologiczne. W przypadku łysienia ostrego złośliwego należy pobrać wycinek ze zmiany. W badaniu jest wyraźny gęsty naciek limfocytarny wokół opuszki.
Leczenie łysienia plackowatego
Zanik włosów w postaci placków jest schorzeniem o podłożu autoimmunologicznym, powodującym uszkodzenie mieszka włosowego i tworzenie się typowych, okrągłych miejsc bez włosów. Najbardziej narażone na to schorzenie są osoby przed 30. rokiem życia, niezależnie od płci, jednak częściej występuje u panów. Wpływ na rozwój tej choroby mogą mieć stres, predyspozycje genetyczne oraz inne czynniki związane z układem odpornościowym.
Leczenie łysienia plackowatego wymaga indywidualnego podejścia i często jest długotrwałe. Współpraca z doświadczonymi trychologami jest kluczowa w diagnozowaniu i planowaniu terapii. Leczenie może obejmować terapie miejscowe, systemowe oraz psychologiczne wsparcie, mające na celu zarówno odbudowę włosów, jak i minimalizację czynników wyzwalających.
Leczenie łysych placków na głowie to proces, który może obejmować różnorodne metody, takie jak mezoterapia, terapia światłem, stosowanie kortykosteroidów czy nowoczesne metody biologiczne. Każda z tych metod wymaga dokładnej oceny przez specjalistę, aby dostosować leczenie do indywidualnych potrzeb pacjenta.
Przyczyny i objawy łysienia plackowatego
Przyczyny oraz objawy łysienia plackowatego mają swoje źródło w nieprawidłowościach układu autoimmunologicznego, prowadzących do atakowania mieszka włosowego przez własne siły odpornościowe organizmu. Symptomatologia tego schorzenia obejmuje przede wszystkim niespodziewane pojawienie się okrągłych, wyraźnie oddzielonych miejsc pozbawionych włosów na skórze głowy. Warto zwrócić uwagę na fakt, że często łysienie plackowate współistnieje z innymi chorobami autoimmunologicznymi, takimi jak problemy związane z tarczycą czy bielactwo, co może wpłynąć na sposób leczenia oraz ogólny stan zdrowia pacjenta.
Leczenie łysienia plackowatego może przybierać różne formy i zależy od wielu czynników, w tym od stopnia zaawansowania choroby oraz indywidualnych cech pacjenta, takich jak wiek, płeć czy obecność innych schorzeń autoimmunologicznych. Możliwe metody terapeutyczne obejmują stosowanie miejscowych kortykosteroidów, mających na celu zmniejszenie stanu zapalnego i stymulowanie wzrostu włosów, terapię światłem, co pobudza wzrost mieszka włosowego, immunoterapię, która polega na modyfikacji odpowiedzi immunologicznej organizmu w celu zmniejszenia destrukcji mieszka włosowego, czy też nowoczesne leczenie biologiczne, obejmujące stosowanie przeciwciał monoklonalnych czy innych czynników, mających wpływ na układ immunologiczny.
Rozpoznanie łysienia ogniskowego opiera się na szczegółowym wywiadzie lekarskim, badaniu fizykalnym oraz, w niektórych sytuacjach, badaniach histopatologicznych, które pozwalają na ocenę struktury i stanu mieszka włosowego. Istotne jest zauważenie towarzyszących chorób autoimmunizacyjnych, mogących oddziaływać na rozwój i terapię łysienia plackowatego, co może wpłynąć na wybór odpowiedniej metody leczenia oraz monitorowanie stanu zdrowia pacjenta w trakcie terapii.
Jak rozpoznać łysienie plackowate?
Wykrycie tego rodzaju łysienia zazwyczaj zaczyna się od dostrzeżenia typowych, okrągłych obszarów pozbawionych włosów na powierzchni skóry głowy, które mogą występować pojedynczo lub w grupach. Istotne jest zwrócenie uwagi na dodatkowe symptomy, takie jak występowanie włosów w kształcie wykrzyknika na granicach tych obszarów, co może być wstępnym znakiem tej choroby. Ponadto warto zwrócić uwagę na ewentualne zmiany w strukturze włosów, takie jak ich łamliwość czy przesuszenie, mogące również świadczyć o problemach ze zdrowiem skóry głowy.
Dokładna diagnoza łysienia plackowatego wymaga współpracy z doświadczonym trychologiem, który będzie w stanie ocenić stan skóry głowy oraz potencjalne przyczyny utraty włosów. Może być konieczne przeprowadzenie szczegółowych badań, takich jak biopsja skóry, aby potwierdzić obecność charakterystycznego nacieku limfocytarnego wokół mieszka włosowego, co jest typowe dla łysienia plackowatego. Warto również wykonać badania krwi, mogące wykazać obecność przeciwciał charakterystycznych dla tej choroby oraz pomóc w wykluczeniu innych przyczyn łysienia, takich jak niedobory witamin czy stres.
Wczesne rozpoznanie łysienia plackowatego jest kluczowe dla skutecznego leczenia, ponieważ im szybciej zostanie zdiagnozowane, tym większe są szanse na powstrzymanie postępu choroby i stymulację odrostu włosów. Leczenie może obejmować stosowanie miejscowych kortykosteroidów, działających przeciwzapalnie i immunosupresyjnie, co może przyczynić się do zmniejszenia aktywności limfocytów atakujących mieszki włosowe. Ponadto w niektórych przypadkach może być zalecane stosowanie leków doustnych, które również wpływają na układ odpornościowy i mogą pomóc w hamowaniu procesu łysienia. Warto pamiętać, że każdy przypadek łysienia plackowatego jest inny, dlatego leczenie powinno być dostosowane indywidualnie do potrzeb pacjenta i przebiegu choroby.
Łyse placki na głowie – metody leczenia
Leczenie łysienia plackowatego obejmuje różne strategie, które mogą być dostosowane do indywidualnych potrzeb pacjenta. Wśród nich znajdują się metody farmakologiczne, terapie światłem, immunoterapia oraz nowoczesne leczenie biologiczne.
Skuteczność poszczególnych metod leczenia łysych placków na głowie może różnić się w zależności od pacjenta. Ważne jest, aby leczenie było prowadzone pod nadzorem doświadczonego specjalisty, który może monitorować postępy i dostosowywać terapię w miarę potrzeb.
Oprócz tradycyjnych metod leczenia istnieją również nowoczesne podejścia, takie jak terapia genowa czy leczenie komórkami macierzystymi, które mogą oferować nowe możliwości dla pacjentów z trudnymi przypadkami łysienia plackowatego.
Piśmiennictwo
- Wiesława Sudnik Rola selektyn E, L i P w patomechanizmie łysienia plackowatego
- The New England Journal of Medicine. Łysienie plackowate Amos Gilhar, MD, Amos Etzioni, MD, Ralf Paus, MD
Znalezienie sposobu na łysienie plackowate pomaga wielu osobom poczuć się lepiej. Ich utrata, zwłaszcza u kobiet, może powodować niską samoocenę. Wiele osób czuje się nieatrakcyjnymi i zakłopotanymi. Trycholog zaoferuje rozwiązania, które pomogą Ci czuć się i wyglądać lepiej.
Jeśli chciałbyś poznać przyczyny Twojego łysienia oraz jak sobie z nim poradzić poniżej możesz dokonać rezerwacji dofinansowanego badania trychologicznego u specjalisty od włosów w całej Polsce.
Rezerwacja finansowanej wizyty u Trychologa
