Miedź to ważny dla organizmu człowieka mikroelement. Znajduje się w mięśniach, mózgu, sercu, wątrobie i nerkach. Niedobór tak istotnego składnika może prowadzić do wielu nieprawidłowości zdrowotnych, takich jak anemia, kruchość kości, choroby tarczycy, wypadanie i osłabienie włosów oraz odbarwienia skóry. Miedź jest niezwykle ważna dla prawidłowego funkcjonowania układów odpornościowego, nerwowego i krążenia. Jako antyoksydant zwalczający wolne rodniki pomaga chronić organizm przed procesami starzenia i pomaga w walce z reumatyzmem.
Genetycznie uwarunkowana choroba Menkesa związana jest z nieprawidłowym metabolizmem miedzi, co skutkuje niedorozwojem intelektualnym u dotkniętych nią dzieci. Dodatkowo chorzy mają sztywne i łamliwe włosy, co świadczy o ważnej roli tego pierwiastka w trychologii.
Zalecane dzienne spożycie miedzi dla osób dorosłych to 1,3-1,6 miligrama, natomiast dla kobiet w ciąży i karmiących piersią wynosi 1,5 miligrama. Dzienne dawki dla dzieci w zależności od ich wieku wynoszą od 0,7 do 1,3 miligrama.
Badania krwi mające pomóc w wykryciu niedoborów tego pierwiastka to określenie poziomu samej miedzi, ceruloplazminy i dysmutazy ponadtlenkowej.
Bogate źródła miedzi w diecie to podroby, ziemniaki, produkty pełnoziarniste, fasola, drożdże, zielone warzywa liściaste, orzechy, suszone owoce, kakao.
Nadmiar miedzi również może powodować nieprzyjemne konsekwencje, chociaż trudno doprowadzić do niego za pomocą diety – raczej nadmierna suplementacja może być źródłem takiego problemu. Do objawów przedawkowania miedzi należą bóle brzucha, nudności, biegunka, ból głowy, metaliczny posmak w ustach, osłabienie i zawroty głowy.
